èerdaodig bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. betrouwbaar, oprecht

    Dat zint zukke eerdaodige lu, daor konj vast niet bedreugen bij oet (Borger)

    Dat is èerdaodig volk, ie heurt er nooit gien verkeerds van (Beilen)

    Zie ook:
  2. op zijn eer gesteld, serieus

    Zukke gekheid kans van hum niet verwachten, daor is e veul te eerdaodig veur (Coevorden)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...