persoonsn
Zie ook:Evert, inz. in de bet. lui persoon
Moej hum is zeein. Mij dunkt, hie hef Evert op de rug (Eext)
...op de nakke (Nieuw Schoonebeek)
luie Evert op de rugge (Barger Oosterveld)
Daor het e Evert bai zain
niet zo steil op het voorwiel
de zon(Zuidwest-Drenthe Noord)
Hij mut eerst Evert op de pokkel hebben (Uffelte)
Evert braandt er goed op (Dwingelo)