aovend -s, -en, de
  1. avond

    Hie haalt de aovend niet mèer

    of:

    Hij krig de aovend niet meer

    Goeien aovend, daor bin ik weer (Padhuis)

    Met die körte dagen mot 's aovends de laampe al vro op (Beilen)

    Het boest van de vrogge mörgen tot de late aovend (Westerbork)

    Wat is dat een jachtig kèreltien, die hef gien aovend of mörgen (Sleen)

    Koop gien aolde koe, want daor zit ij drekt met an de aovend

    zit

    Aj daor mit begunt, ben je vortdolkies an de aovend (Gieterveen)

    Die was ok zowat an de aovend en non lop e der weer

    eertijds gezongen door soldaten

    Hie is an de aovend

    met natte vlokken

    Een meid van zestig jaor, proot mij der niet van, daor bi'j direct mit an de aovend (De Wijk)

    Dörk hef het geld op, hij is schoon an de aovend

    papperig

    Hij hef hum der lange deur escharreld, maar nou is hij an de aovend

    slap, nat (Gro), zie ook

    Te aovend

    zie voor enkele bet. ook

    Ik kan nou niet meer, maor 't aovend wel

    hij werkt het af met de Franse slag

    *'s Aovends rood en 's morgens grijs/Gao dan mor gerust op reis (Sleen)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...