armetierig bijvoeglijk naamwoord, bijwoord

Ook: a(a)rmtierig

  1. armetierig

    De erpel stunden der zo armetierig bij met die dreugte (Oosterhesselen)

    Die leu hadden armetierige kinder, daor zat gien grui of blui in (Beilen)

    Een armtierig keugien (Havelte)

    Zie ook:

  2. armoedig, schamel

    Het is daor een armetierige boel (Sleen)

    Die kerel zag der zo aarmtierig oet (Eext)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...