bedroeven overgankelijk, werkwoord, zwak

Spellingvarianten als bij: bedroefd

  1. verdriet doen

    Het ken mie bedruiven, dat het zo laank dreuge is (Tweede Exloërmond)

    Het mot je bedroouven, aj zeeit, hoou ze 't spul van de aol leui versmeert (Gasselte)

    Zie ook:
  2. (wederk.) zich schamen(Midden-Drenthe)

    Hie mag zuk bedroouven dat e dat anmans had hef (Eext)

    zie ook

    bedroefd

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...