beuken werkwoord, zwak, (on)overgankelijk
  1. beuken

    Der beukte aine bie ons op de deure (Valthermond)

    Kabeljouw beuken (Barger Oosterveld)

    As men een leeimen deel wil maoken, mot men - naodat de leeim met waoter precies goud mengd is - ze (Eext)

    Zie ook:
  2. hard, maar onhandig werken(Kop van Drenthe, Zuidoost-Drenthe (zandgedeelte), Zuidwest-Drenthe Zuid)

    Zie ligt aaid an te beuken, mar zie schiet niks op (Stieltjeskanaal)

    Dat steit hom neit handig, hij beukt er maor wat op lös (Vries)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...