blèren onovergankelijk, werkwoord, zwak
  1. luidkeels schreeuwen, janken, huilen

    Muj det jonk ies heuren blèren, hij zal zien wille wel niet kunnen kriegen (Koekange)

    Hij hef de kop dik van het blèren (Valthermond)

    Mam, poppie blèert (Balloo)

    Zie ook:
  2. blaten van schaap of geit

    As die geite een kort touw an hef, dan blèert ie (Hollandscheveld)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...