deugd -en, de
  1. deugd

    Hij is de deugd zulf (Dwingelo)

    Het döt mij deugd dat het zo good oflopen is (Gasselte)

    Ie kunt er wal wat van zeggen, mar hie hef dat oet goeder deugd daon

    z. ook

    Hie hef van de nood een deugd maakt (Sleen)

    Oh, leive deugd, nou heb ik dat ok nog vergeten

    als een

    Zij leeft in eer en deugd (Stieltjeskanaal)

    Altied late hen bedde te gaon, is niks gien deugd

    z. ook

    De deugd zit in het midden en de duvels an de kaante (Geesbrug)

    ...en het verstand zit an weerskanten (Padhuis)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...