deun -en, de
  1. Meestal verkl

    Zie ook:
  2. deun

    Zing er mor een deuntie veur (Norg)

    Hij reerde een deuntien (Ruinerwold)

    Hij ken wel een mooi deuntje vertellen

    z. ook

    Hij mot een deuntien lèger zingen

    in nd en langs de Hondsruges, bij een dorp liggend oud bouwland

    Hij zingt altied het zelde deuntie

    plaats voor korenmijten

    Zie ook:
  3. grap

    Zie ook:
  4. leugen

    Deunen allemaol

    z. ook

    Bron: H. Molema, Proeve van een woordenboek van de Drentsche volkstaal in de 19e eeuw. MS UB Groningen Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...