dor I bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. dor, droog

    Op het heden is het overal bar dor en dreug (Oosterhesselen)

    De wichter zungen: Snor, snor, wat zint die jonges dor (Sleen)

    z. ook

    snor II

    Dat vleis is zo dor

    dat is de tegenpartij over de streep trekken en dan ging het wel eens ruig toe' (Hgv), z. ook

    Zie ook:
  2. arm van grond

    Dorre grond is niet allennig dreuge, mar ok arm (Ruinerwold)

    Die boer het het laand zo dor as brood (Roderwolde)

    Een dorre iem

    het kan maar net

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...