dunnig bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. dun

    De soep is mor wat dunnig (Roderwolde)

    Het vul is nog wat dunnig

    is geil

    Hij is dunnig in het lief

    lange benen (Flu), ook als scheldwoord voor een vrouw

    Hij zet er dunnig uut

    het gaat hem goed

    Die rogge stiet er maar dunnig in (Hollandscheveld)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...