echt bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. echt

    Dat ding, dat is echt antiek (Stieltjeskanaal)

    Het is echt woor (Eexterveen)

    Ik kan echt niet (Dwingelo)

    Ik bin echt nait van plan om vort te gaon (Valthermond)

    Dat goed is echt, dat verkleurt niet (Borger)

    Het is niet van echt te underscheiden (Drouwen)

    Hij vertelt, net echt (Sleen)

    Dat horlozie is van echt gold (Nieuw Dordrecht)

    Het is altied echt, wat hij zeg

    was geen mogelijkheid

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...