flink II bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. flink

    Een flink vrommes (Gasselte)

    Mangs muj niet al te flink ween, dan deinkt er ok daj alles kunt (Coevorden)

    Het is een flinke kerel in het waark (Eexterveen)

    Da's flink van oe! (Hollandscheveld)

    Oze buurvrouw holt zich flink nao de dood van heur man (Beilen)

    Hie hef zuk flink holden in zien ziekte (Exlo)

    Nou, even flink wezen, dan döt het ok niet zeer (Eext)

    Hie is nog flink veur zien leeftied (Balloo)

    Zie ook:
  2. groot, heel wat, behoorlijk, erg

    Der is een flink pak snij vallen (Stieltjeskanaal)

    Dat wichtie is flink groot worden in die tied dat ik heur niet zeein heb (Eext)

    Die hef een flink postuur (Wapserveen)

    Hij hef flink wat klappen had (Geesbrug)

    Hij kreeg der flink wat langs (Roswinkel)

    Het giet der flink reur

    z. ook bij

    Der stiet een flinke wiend (Pesse)

    Het regent flink op (Barger Oosterveld)

    Pak hum mar flink an (Wapserveen)

    Kiender, dan meuj flink deurlopen, aans koj te laat in huus (Hollandscheveld)

    Wij zint vandaog flink opscheuten met de schoonmaak (Odoorn)

    Op de schole kan hij flink mitkomen (Diever)

    Hij giet flink veuroet (Drouwen)

    Hij hef het flink te pakken

    in het honderd

    Ja, ie mut maar flink ien de stront reuren

    Antw.

    *Da's een flinke kerel, die meer verlös as zien vrouw uut kan geven (Zuidwolde)

    Een halve kerel mit een flink wief, die reddet heur stief (Zuidwolde)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...