ienkennig bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. eenkennig

    Det kiend komp lange neet genog bij aander kiender. Het is zo eenkennig as er neet veule bint (Ruinen)

    Er wazzen wichter genog in het darp ...en ienkennig was e ok nooit west

    Dat peerd, dat was slim ainkennig (Emmer Compascuum)

    een ienkennige (Sleen)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...