juust bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. juist

    Juust, ie slaot de spieker op de kop (Zuidwolde)

    Juust, zo is het (Barger Oosterveld)

    Dat hej juust ezegd (Pesse)

    Dat komt mie juust van pas (Klazienaveen)

    Dat is het hum noou juust, ik wol dat ik dat zeker wus (Eext)

    Het is juust zoas ij het zegt (Buinen)

    Dat is neit zuver juust, jong, waj mij daor vertelt (Vries)

    Dat is de juuste tied (Emmer Compascuum)

    Ze hebt het bij het juuste ende (Hoogeveen)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...