karren werkwoord, zwak, (on)overgankelijk
  1. (moeizaam) rijden

    Daor komp hij ok weer an karren op die aolde fietse (Hollandscheveld)

    As der op tied wezen wis, mos der nogal wat tegen karren (Eelde)

    De kiender bint mit de olde kienderwagen an het karren (Hoogeveen)

    kaoren

    Zie ook:
  2. met kar of wagen vervoeren

    Zij möt aaid de eerpel an de wiek karren (Padhuis)

    in het schip karren (Ruinerwold)

    Zie bint an het erpel karren (Sleen)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...