kennen
Ik ken gien Russisch (Nieuw Schoonebeek)
Hij kende dat spullegien niet (Meppel)
Waor zulden ze mekare kennen eleerd hebben? (Noordscheschut)
Hie wol je niet meer kennen (Oosterhesselen)
Taofels muj uut de kop kennen (Havelte)
Hie kent zien wark wel
Kennen en kennen is twee, mor ik wete der wel wat van (Diever)
Daor kenne wij hum wel veur
Ik laote mij niet kennen, ik wil het gien woord hebben (Nijeveen)
Ik laot mie nich kennen, ik geef nog een rondtien (Barger Oosterveld)
Dat kent mij niet
herkennen
Hij zal die man wel niet meer kennen (Uffelte)
Ie kunt hum wel kennen, hij hef een pette op (Hoogeveen)
kunnen(Veenkoloniën)
Dat mout kennen (Emmer Compascuum)
kunnen
In tieden van nood leer ie joen vrunden kennen (Norg)