koppig bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. koppig, stijfkoppig

    Koppig dat die man is, hij gef niet toe, hij holdt de pote stief (Meppel)

    Jan is wat an de koppige kaante (Diever)

    Dat is een koppig peerd (Koekange)

    Zie ook:
  2. snel dronken makend

    Dat was een koppige borrel (Valthe)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...