kragge I -n, de, Zuidwest-Drenthe
  1. krag(ge), moerassig land, rietkraag, drijvend eilandje met riet

    Ie mut oppassen aj mit de boot niet in de kragge koomt, want dan kooj der haoste niet weer uut (Hoogeveen)

    Pas op, det is een kragge, gaot der maor niet mit het peerd op (Broekhuizen)

    Vrogger maakte de boeren in Gietern heur laand groter deur kraggen lös te stikken en die achter de (Meppel)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...