kundig bijvoeglijk naamwoord
  1. bekend

    Hij is door kundig in hoes

    Hie is kundig op de kaort

    op de peerde

    Hie vrag naor de kundige weg

    Het is 'n kundige stem

    Der komp kundig volk an, want de hond slat niet an (Dwingelo)

    Zie ook:
  2. tot de vrienden- of kennissenkring behorend(Midden-Drenthe, Zuidoost-Drenthe (zandgedeelte), Zuidwest-Drenthe Zuid)

    Wij bint kundig met heur (Gieten)

    Het is net ge

    liek woor aj bint, mor ie komt haost altied een

    kundig meins integen (Hijken)

    Dat is een goeie kundige van hum

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...