luibert -s, de, Kop van Drenthe, Midden-Drenthe, Zuidoost-Drenthe (zandgedeelte)
  1. ooievaar, vooral als aankondiger van een geboorte

    De luibert is der weer, hang mor een kikker an een touwgie an de deur. Dan kreg je mam misschien wel (Eext)

    Kleine kinder zungen, as ze de luibert op het nust zagen staon: Luibert, breng oes nog een poppien (Zwinderen)

    Wij moet schörstienvegen, aans kan luibert der niet mèer deur (Sleen)

    We kriegen gauw regen, want de luibert is zo grauw as de mieter (Zuidlaren)

    Zie ook:
  2. lange of ondeugende kerel (md) *

    Een luibert is zien vèren net zo neudig as een winterkeuninkien (Sleen)

    Sint Peter mut de luibert zien nust bezitten

    Luibert, luibert langepoot/Bit zien eigen kiender dood (Oosterhesselen)

    Luibert, luibert, langbien/Hef zien vaoder en moeder niet zien/Moeder is op het beuntien/Hef een jon

    Engelaand/Huul een kaor vol keukenzaand

    Aj luibers neugt, moej ze van kikkers veurzien

    heileuver

    eiber

    Bron: J.H. Bergmans-Beins & Driemaandelijkse Bladen voor taal en volksleven in het oosten van Nederland Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...