narrig bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. slecht gehumeurd

    Doe mos nich zo narrig wezen. Wie keunt het ok nich helpen dat het zuk slecht weer is (Barger Compascuum)

    Zie ook:
  2. kort angebonden, nijdig

    Het is zo'n narrig kèreltien, ij trapt hum drekt op staart (Sleen)

    Wat een narrig wief (Schoonlo)

    Zie ook:
  3. vervelend

    Doe toch niet zo narrig, ie bedarven alles (Meppel)

    larrig

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...