Spellingvarianten als bij: breken
uitbreker, inz. een dier, dat veel en graag uitbreekt
Der is gien draodzetten an mit zo'n uutbreker in de köppel (Noordscheschut)
Die oetbreker moew mar kniehalstern, want aans giet hij der weer oet (Oosterhesselen)
Wij hebt die uutbreker een bongel andaon (Wapse)
uitbreker in een ijzergieterij
Zie ook: