oetdrèeien werkwoord, zwak, (on)overgankelijk
  1. uitdraaien

    De leste mag het lecht oetdraaien (Barger Oosterveld)

    Die kriej toch niet te pakken, die dreit zich der toch wal weer oet (Padhuis)

    Hou mo'k mie door nou weer oetdraaien

    Het is zo'n holle wind, het zal wel op regen oetdrèeien (Hijken)

    Die hebt ze ok een poot uutdrèeid (Geesbrug)

    Hie is der tuschen oetdrèeid

    Die klomp past niet, ij moet er nog een beetien oetdrèeien (Sleen)

    Het is op ruzie oetdraaid (Barger Compascuum)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...