ofkeuren overgankelijk, werkwoord, zwak
  1. afkeuren

    Oos eerappels bint ofkeurd (Rolde)

    Hij is zölf an het tummern egaone en nou hebt ze hum de boel of ekeurd (Hoogeveen)

    Hie is ofkeurd veur deeinst

    Dat keur ik of, waj daor doet (Dwingelo)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...