oflikken overgankelijk, werkwoord, zwak
  1. aflikken

    Do wie der biekwamen, was de kouwe zien kalf al an het oflikken (Barger Compascuum)

    Dat mut ie even oflikken, aanders drupt het er of (Geesbrug)

    Wat lekker! Ie zult oe de vingers oflikken (Ruinerwold)

    Die is al zo vake of elikt, dat is een ofgelikte boterham

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...