onbekwaom bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. ongeschikt

    Hij was onbekwaom veur dat wark (Erica)

    Dat laand is nog onbekwaom veur een goed gewas (Dalen)

    Zie ook:
  2. aangeschoten, dronken

    Hij har zoveul draank op dat hij totaol onbekwaom was (Eelde)

    Op dat feest was veul onbekwaom volk (Nieuw Dordrecht)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...