onhebbelijk bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. onhebbelijk, onaangenaam, onvriendelijk

    Het was nogal onhebbelijk van dat mèensk, die kerel zo oet te kaffern (Eext)

    Die man kuj niks mit overleggen; hij is altied even onhebbelijk (Uffelte)

    Dat was een onhebbelijk gedrag van joe, mien jonge (Erica)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...