onneuzel bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. onnozel

    Hij döt zuch onneuzel veur, mor ondertussen (Anloo)

    Hie is dom en onneuzel geboren en hef niks toeleerd (Exlo)

    Hij holdt zuch van de onneuzele (Balloo)

    Zie zit altied over de onneuzeln heer (Gasselte)

    Zie ook:
  2. onbeduidend

    Wat een onneuzel huusie

    Wat een onneuzel ding veur zoeveul geld (Ekehaar)

    Iene onneuzele kan meer vraogen dan twei wiezen beantwoorden kunt (Elim)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...