onnut bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. zonder nut

    Blad harken is onnut wark; ze wèeit zo weer achter je an (Sleen)

    Dat is een onnutte kerel, dei is nargens geschikt veur (Barger Compascuum)

    Dat muj niet kopen, dat is onnut spul (Hoogeveen)

    Dat volk lop daor ok veur onnut (Gasselte)

    Ik heb aal

    heil wat met hom beleefd

    Zie ook:
  2. (zwz), in

    te(n) onnut(te)

    Dat hej ten onnutte edaone (Fluitenberg)

    Zie ook:
  3. nou lig det daor mar te onnutte te verrotten (Koekange)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...