ontlaoten onovergankelijk, sterk, werkwoord
  1. ontdooien, zachter worden

    Wij kunt nog niks op het land begunnen; het is nog niet ontlaoten (Sleen)

    Schuiveln kan wel is daon wezen, het ies begunt al te ontlaoten (Eelde)

    Het daoit al een beetien, de boel ontlat al mooi (Havelte)

    As de zunne der bij komp, begunt het mooi te ontlaoten (Wapse)

    Het is ontlaotend

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...