ontspringen onovergankelijk, sterk, werkwoord
  1. ontspringen, van iets wegspringen

    Der kwam een pan naor beneden, mor ik kun het nog net ontspringen (Ekehaar)

    Hij kun nog net de daans ontspringen

    Ik heb liever dat mij ien ontspringt as ontkrimpt

    ontkrimpen

    Zie ook:
  2. ontstaan

    Waor ontspringt de Drentse A? (Hooghalen)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...