plekkerig bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. met onregelmatige plekken

    Mit die regen is het koren wat plekkerig liggen gaon (Barger Compascuum)

    Die rogge is slim plekkerig

    Plekkerige rogge is onregelmaotig ezeeid (Dwingelo)

    Deur het onregelmaotig zaaien van de stikstof is het koren plekkerig worden (Zuidlaren)

    platterig

    Zie ook:
  2. vol plekken(Kop van Drenthe)

    Plekkerige eerpels (Peize)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...