priezen I overgankelijk, sterk, werkwoord
  1. prijzen

    Ie meut hum nich te hard priezen, door wordt e eigenwies van (Barger Oosterveld)

    Dat staot joe niet te priezen, daj dat daon hebt (Klazienaveen)

    As oe gieniene pris, mur ie oe zölf wel priezen (Ruinerwold)

    Het is een beste kerel, en dat stiet hum te priezen

    Hij pris hum zölf uut de mark (Fluitenberg)

    Ik zal je priezen in alle kerken, waor gien volk in is

    Je moet de dag niet priezen veur het aovend is (Hoogeveen)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...