reken II werkwoord, zwak, (on)overgankelijk
  1. rekenen

    Zie rekent heur riek, mor telt heur aarm (Gasselte)

    Hier zegge wij nog wel ies van een kerel, die een kale kop hef: die kerel, daor kuj op reken

    Hij rekende wel op hum an mit het ofronden

    Zie ook:
  2. aannemen, veronderstellen, beschouwen

    Wij rekent het as femilie, maor wij bint gien femilie (Buinen)

    Ik laot mij niet mishandeln, daor moej goed op reken

    Zie ook:
  3. meetellen

    Wij hebt ien bij de zang, zie zingt wal, mor je kunt heur niet reken (Exlo)

    Dei der nich is, wordt nich rekend (Barger Oosterveld)

    Zie ook:
  4. vertrouwen

    Ie kunt op mij reken. Aj mij nöddig hebt, dan geef maor een gil (Beilen)

    Doe most nich reken dat hij dat veur die doun wil

    Zie ook:
  5. bedenken

    Ze wilt ook wel geern ies een middag vurt, moej rèken (Ruinerwold)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...