roppig bijvoeglijk naamwoord, bijwoord

Ook: ropperig

  1. kwaad, nijdig

    Wat hest doe wal, wat bist doe ja roppig in de pokkel (Valthermond)

    Hij is nogal gauw ropperig in de kop (Elim)

    roppig in de hoed, ...pèens (Sleen)

    Zie ook:

  2. slordig, haveloos

    Hie lop der roppig bij (Balloo)

    Hij had zo'n ropperige jesse an (Coevorden)

    Wat hej die plaanke ropperig of ezaagd (De Wijk)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...