schieten II sterk, werkwoord, (on)overgankelijk

Ook: schijten

  1. schijten

    Die smirrige katten schiet ok overaal (Roderwolde)

    Jasses nog an tou, schit mai dai kou net in de buus (Eexterveen)

    Hij kik oet of e in de snei schetten hef (Padhuis)

    op bomies...

    Loop toch hen schieten man; aj aans niet wat wit!

    Ik zal je wat schieten!

    Laot je niet op de kop schieten

    Het wil niet bottern, al schijt ie in de kaarn (Hoogeveen)

    Wat schit mie dat

    Hij was zo bange, hij scheet zuk van de hakken

    Och schiet wat, most nait te nao nemen

    Hij schit altied onder de kaast

    Die klungel lat alles vallen, het is hom in de handen scheten (Norg)

    Die schet niet veur twelf ure en dan is het nog dunne

    Hij schit niet veur half zeuven (Meppel)

    Het komp as schieten an

    Hie wet niet of e schieten of miegen wil

    Hij scheet ledder over plaank

    Hij scheet zo gruin as mous (Een)

    Hij rèkent zuk riek en schit zuk arm (Nieuw Schoonebeek)

    *Foj toch, het zwien is dood en schit nog (Coevorden)

    Schieten en in de broek drieten, dat is gien keunst, mar um te zorgen dat uut iedere piepe even veul (Hollandscheveld)

    Hoe laat is het?

    Kwart vèur schieten, laot de broek maor zakken (Dwingelo)

    Ie moet het gat niet ofvegen vèurdaj scheten hebt

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...