schreien onovergankelijk, werkwoord, zwak, Kop van Drenthe, Kop van Drenthe

Ook: schraaien (Kop van Drenthe)

  1. huilen

    Dat kind döt niks as schreien (Anloo)

    Toen zij mekaar weerzagen, biw almaol begunnen te schreien (Oosterhesselen)

    *Mouten is dwang/Schraaien is kindergezang (Eexterveen)

    rèren

    schruwen

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...