slim bijvoeglijk naamwoord, bijwoord

Ook: slum

  1. verstandig, slim

    Het is niet zo slim um dat zo te doen. Dat is gien slimme zet (Hollandscheveld)

    Hij was de duvel te slim of (Odoorn)

    Zie ook:
  2. slecht, min, niet van goede kwaliteit

    Wat een slim peerdtien hej daor (Padhuis)

    Zie hebt mie door wal een slim ding in de mage smeerd (Barger Compascuum)

    Dat is slimme grond (De Wijk)

    een slim stuk raive (Emmer Compascuum)

    Hij valt wat, hij hef een slim bien (Hoogeveen)

    Het zal wel weer zo'n slim ding wezen uut de Klokziepe (Ruinerwold)

    Det geweer, daor zat een slimme patrone in (Pesse)

    Der zit een slimme stee in het ies

    Hie lop er as een slim hondtien achteran

    Dat is een slimme neute

    Het bint goeie erpels, mor der kan wal ies een slimme tussenzitten (Hijken)

    Die slimmen gooit er maor uut (Kerkenveld)

    Zie ook:
  3. onvolwassen, opgeschoten

    Vort, slim jong

    Dat slim jong hef al hielwat verbeelding (Balloo)

    Wat wil zo'n slim jong as ie toch! (Beilen)

    Een schooljonge neume wij een slimme jonge (Wapserveen)

    Zie ook:
  4. zeer, bar, erg

    Hij was slim ondeugend west (Diever)

    Het döt mie slim zeer (Nieuw Schoonebeek)

    Lestdaags regende het slim (Pesse)

    Het mot verdold niet slimmer worden!

    Het is nog neit zo slim as het eerst leek (Norg)

    Hij kon het wel slim hebben

    Dat giet veul te slim met die verkering

    Hij maakt alles slimmer as het is (Barger Compascuum)

    As de slimste drokte weg is, dat doew dat wel even (Klazienaveen)

    Zoveul geld veur een jasse, dat is mie haost slim genog

    Wij moet hen de buren op vesite, mar daor he'k het niet zo slim op

    Hie is er slim of

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...