slonterig bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. slordig, smerig

    Wat een slonterig wief, die lat alles verkommern (Noordscheschut)

    wat lop die der slonterig bij (Pesse)

    As de kraaien weggaon, nemen ze die met, zo slonterig lopst derbie (Emmer Erfscheidenveen)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...