Ook: sprokke
broos, knapperig
Het hef fel edreugd; het heui begunt sprok te worden (Ruinerwold)
Het is gien mooi stro um te streien; het is zo sprok. Het nemp niks gien vocht op (Koekange)
De takkebossen waren sprokke (Ruinen)
De koekies bint sprok (Hoogeveen)