toeten I overgankelijk, werkwoord, zwak
  1. toeten, blazen

    De scheuper toette op het hoorn, en dan worden aoveral de schaope uut elaoten (Ruinen)

    De fluitketel toet (Gieten)

    Man, hol is op te toeten op dat ding, de oren toet mij der van

    Hij kent er nog niks van, hij toet mar wat (Broekhuizen)

    Bij hum moej ok even toeten

    De koenen staot al bij het hekke te toeten;

    wij mut ze mar opzetten

    Die lat hum deur alleman wat in de oren toeten

    Ik zal hum dat nog wel ies in het oor toeten

    Hij wet van gien toeten of blaozen (Wapse)

    en blaozen

    toetern

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...