verlaoten II sterk, werkwoord, (on)overgankelijk
  1. verlaten

    De eend hef het nust verlaoten (Mantinge)

    De mensen verleuten halverweg de vergadering (Borger)

    Zie ook:
  2. verweiden(Zuidwest-Drenthe)

    De koenen verlaoten van het iene stok laand in het aandere (Wapse)

    De koenen mut verlaot worden (Zuidwolde)

    Zie ook:
  3. (wederk.) op iem. of iets vertrouwen

    Op zukke mensen kun ie joe niet verlaoten, der is gien vertrouw op (Barger Oosterveld)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...