veurkommen II onovergankelijk, sterk, werkwoord
  1. voorkomen, zich voordoen

    Dat moet niet te vaok veurkommen (Roden)

    Dat is mij raar veur ekomen, mar het zal wel zo wezen (Ruinerwold)

    Het komp mij veur, dat ik zowat al eerder heurd heb (Emmen)

    Het komp mij dudelijk veur, dat dat vroeger gebeurd is (Sleen)

    Zie ook:
  2. verschijnen, meestal voor de rechtbank

    Het hef wal even doerd, man hij mot ien mai veurkommen (Barger Oosterveld)

    Over een paor weken zal dat zaokie veurkommen (Norg)

    De streuper möt morgen veurkomen (Ruinerwold)

    Hij lat het veurkommen (Grolloo)

    Zie ook:
  3. doen voorkomen

    Zie luten het veurkommen of die koe in örder was, mor het pakte slecht oet (Oosterhesselen)

    Zie ook:
  4. (zoz), in

    Hie kun mij niet veurkommen

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...