vinger -s, de
  1. vinger

    Blief met de vingers van mien rommel of (Emmer Erfscheidenveen)

    Een hoerejong wordt vaeke mit de vinger nao ewezen (Diever)

    Daor duur ik mien beide vingers neet veur opsteken

    Dat he'k veur een habbekrats in de vingers ekregen

    Aj ze een vinger geeft, dan nemt ze vaak de hiele haand (Schoonebeek)

    Dat schorem moej uut de vingers blieven (Nijeveen)

    Het gleèit as een zwöllende vinger (Norg)

    IJ blieft maor in de hoek van de hèerd zitten en steekt gien vinger in de asche

    Zie kiekt hum wal op de vingers

    IJ moet hum de vinger niet in de mond steken

    Ie moet vèur hum oppassen; holdt hum de vinger uut de bek (Dwingelo)

    Lasteraors, die muj de vinger uut de mond holden

    Hij hef lange vingers en is niet eerlijk

    Dat is een lul mit vingers

    Hij har een zere lap om zaachte vinger

    Zie ook:
  2. punt aan een maaibalk

    Der is een vinger ofbreuken van de vingerbalk (Sleen)

    tak

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...