vlakte -n, -s, de
  1. vlakte

    Hij woont op de vlakte (Grolloo)

    Zo midden op de vlakte is der een boel wind (Weiteveen)

    Dat is een hiele vlakte heide (Havelte)

    In de vlakte

    Zie ook:
  2. Hie holdt zuk wat op de vlakte

    Zie ook:
  3. aardbodem

    Dat hoes lig hielmaol veur de vlakte (Sleen)

    giet an de vlakte

    Hie sluug tegen de vlakte, zo dronken was e (Drouwen)

    vlakken I

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...