volk -en, het
  1. volk

    Al dat volk op de brulfte was toch wel een hele drokkigheid (Diever)

    Het volk giet hen hoes (Westerbork)

    Wil ie misschien even wat volk opkommederen? (Ruinerwold)

    Der komt veul volk an het loket

    Met dat volk wollen ze niks met neudig hebben

    In die winkel ziej haoste nooit gien volk

    (...) was het een hiel wark en mus ie het an 't volk hebben

    Zie ook:
  2. huisgenoten

    Oes volk bint er niet

    Oonze volk, wij gaot hen bedde

    Det meens is zoe ziek, het volkien in huus kan heur niet meer hanteren (Broekhuizen)

    Hum, het is er een van het volk

    Hoe hef 't nog met het volkie?

    Hej 't er met je volk over had? (Emmen)

    Wij gaot hen oes volk

    Zie ook:
  3. ouders

    Mien volk woonde eerder op het hoge en later in het lege (Barger Compascuum)

    Hie huf zien volk niet eerst te vraogen of het wel mag (Eext)

    Zie ook:
  4. bezoek

    Wai kriegen volk

    Tiedens middageten begèer ik gien volk

    Zie ook:
  5. Die zöt gauw volk in de meuit

    Zie ook:
  6. bijenvolk

    De körven hebt veul volk verloren

    Hij har nog wat volken in de polder (Barger Oosterveld)

    *Wat is het mooi weer en wat gait het te keer en wat hebt ze bie os volk mooi mous (Barger Oosterveld)

    Wat is het maal weer, het regent keer op keer en wat hebben ous volk mooi mous (Tweede Exloërmond)

    Woor volk is, is een hering te verkopen, zee de visboer en hij scheuf zien karre de karke in (Barger Compascuum)

    Ik zal je priezen in alle kerken, waor gien volk in is

    Ons kent ons en Job kent zien volk

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...