wieken I onovergankelijk, sterk, werkwoord
  1. wijken

    De pennen uut de kop van de balken wassen verrot. Toen kun het gebiente wieken (Noordscheschut)

    De koorts is weken, ij kunt het kind weer rustig heuren aomhalen (Oosterhesselen)

    De mindere man mut veur de meerdere wieken (Wapse)

    Hie wus niet van wieken, hij bleef bij zien standpunt (Sleen)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...