hichten onovergankelijk, werkwoord, zwak
  1. hijgen

    Ie muut wat minder roken, ie doot jao niks as hichten, aj de trappe opkoomt (Noordscheschut)

    Hij hichtte 't uut en poeste as een demp peerd (Hoogeveen)

    Wat steeit dat peerd ja aal te hichten, is e wel goud? (Gieten)

    Hie steeit te hichten as een hond veur de kar (Gasselte)

    'k Heb zo hard lopen, ik moet er van hichten (Emmen)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...