hokken I onovergankelijk, werkwoord, zwak

Ook: hokkeln II, hokkeln

Bron: Drentsche Volksalmanak & Drentsche Volksalmanak
  1. ongehuwd samenwonen

    Dat hokt allemaol mar bij mekaar in tegenwoordig (Padhuis)

    Hokken was vrouger 'n oneer, nou 'n eer (Roderwolde)

    Hie hokt daor met dat wief oet Denakker (Sleen)

    Zie ook:
  2. in een groepje bij elkaar wonen(Kop van Drenthe, Zuidoost-Drenthe (zandgedeelte))

    Die lu hokt mar wat bij 'nkander (Oosterhesselen)

    Jonge motten hokt bij mekaar (Sleen)

    Toen de olde lu uut de tied waren, hokten de kiender varder (Hoogeveen)

    Zie ook:
  3. in hokken zetten van schoven(Kop van Drenthe, Midden-Drenthe)

    Nao schoultied mussen wij altied helpen hokken (Norg)

    Hokken is altied het minste waark west in de bouw (Westervelde)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...